Etiket: Muhyiddin İbn Arabi

Şeceretü’l-Kevn, başlangıcı ve vardığı sonla, aslından ayrılması ve tekrar aslına kavuşmasıyla varlık hakkındadır. Eser, bu yüzden Allah’ın ‘Ol!-kün’ emri ile başlayıp Hz. Muhammed’in mi’râcı ile tamamlanır. Tasavvuf doktrinine güçlü atıflar yapaN, paylaşılan bir dünya görüşünü çağrışımlar yoluyla yansıtan önemli bir çalışmadır. İbn Arabî’ye atfedilmesi bir gelenek olan Şeceretü’l-Kevn’in bu yayınını ayrıcalıklı kılan, tercüme¬nin merhum Hüseyin Şemsi Ergüneş’e ait olma¬sıdır. Bu kıymetli tercüme, eserin müellifi hakkında bir araştırma beraberinde okuyucuya sunulmuştur.

Ahlak, nefsin halidir. Nefsine terbiye etmeyen, kusurlarını araştırıp kontrol altına alıp edepdirmeyen kimse ahlakını arındıramaz.Ahlakın özü, şehvanı ve gazap nefsinin boyun eğdirilmesi, akıl "nefs-i natıkasını" kuvvetlendirmesidir.Kemal derecesine ulaşmak isteyen kimse, nefsini bütün insanları sevmeye, muhabbet beslemeye alıştırmalıdır. İlahi kudret süsü hepsinde mevcuttur. Her birinde ayrı ayrı vardır.O da akıl nefsidir. İnsan bu nefisle insan olmuştur. İnsanın iki cüzünün, yani ruh ve bedeninin en şerefli parçası aklıdır. O bütün insanlarda değişmeyen tek cevherdir.

Bu hırkayı giymenin şartı, yalan ayıbı doğruluk elbisesiyle; hıyanet ayıbı emanet elbisesiyle; sözünde durmazlık ayıbı ahde vefa elbisesiyle; riya, ihlas hırkasıyla; kötü ahlak, güzel ahlak hırkasıyla; zemmedilen huylar, övülen huylar hırkasıyla; her aşağılık ahlak, üstün ahlakla; sebepleri terk etme, tecrit tevhidiyle; varlıklara güvenip dayanma, Allah'a tevekkülle; nimete karşı nankörlük, nimeti verene şükretmekle... örtülür. Sonra, Allah'ın övülen ahlaktan ibaret süsleriyle süslenirsin. Bu süsleri şöyle sıralayabiliriz: Seni ilgilendirmeyen hususlarda konuşmamak, bakması helal olmayan şeyden bakışını kaçırmak, takva esasına göre bedenin organlarının ammelerini denetlemek, insanlara karşı suizan besmeleyi terk etmek, geçmiş zamana karışan ve kiramen katibin tarafından yazılan eski amellerin üzerinde düşünmek, mevcut olan az rızka kanaat getirmek, hayırlı ameller dışında daha fazlasını talep etme arzusuyla yanıp tutuşmamak, nefsin ahlakını araştırıp kontrol etmek, istiğfar etmeyi ve Kur'an okumayı alışkanlık haline getirmek, nebevi edep sınırları dahilinde kalmak, Salihlerin ahlaklarını öğrenmeye çalışmak, sıla-i rahimi gözetmek, komşularla şefkat esasına dayanan bir ilişki içinde olmaktır