Etiket: Jorge Luis Borges

Borges'in uzun bir aradan sonra yeniden öykü yazmaya başladığı dönemin ilk ürünü olan Brodie Raporu, yazarın erken dönem öykü kitaplarından farklı bir üslup taşıyor. On bir kısa öyküden oluşan kitap toplumun işleyişi üzerine sorular sorarken, medeniyet hakkında ironik tespitlere ve enigmatik yargılara varıyor. Dil, kültür, din, toplumsal ilişkiler gibi konuları ele alan Brodie Raporu, Arjantin'deki şiddet ve tedirginlikle iç içe geçmiş günlük hayatın izini sürüyor: yeraltı dünyası, bıçaklar, goşolar, kanun kaçakları, tehlikeyle dolu sokaklar. Borges, en yalın kitaplarından biri olan Brodie Raporu'nda, okurun önüne katman katman Buenos Aires'in derin tarihini açıyor. Yine yazdığı her satıra sinen, kendine özgü belirsizlik duygusuyla.
"Borges, edebiyatı hâlâ çoğumuzun roman ve kısa öykülerinin cereyan ettiği eski dünyadan yukarılara taşımıştır."
-John Updike-

Okurunu hiç durmadan çatallanan yollardan geçirerek zihinlerdeki en garip ve güzel bahçelere ulaştıran Jorge Luis Borges’ten 18 kısa hikaye ve Andre Maurois’in Borges sunusu... Labirentler, serüvenci gençler, casuslar, yazarlar, "tasarım harikası" gezegenler, alçaklık hikayeleri anlatan alçaklar, katillerini bekleyen katiller: "Borges dünyası"ndan, Maurois’in deyişiyle "tinsel vatanı olmayan" Borges’in dünyasından, dünyaya ve "ötesi"ne ilişkin yansımalar.

Hikayeleri, haince birbirine açılan labirentlerde, yani Evren/Kitaplık'ın raf uçurumlarında hücrelerde, tiyatro sahnelerinde, kasvetli şatolarda geçiyor. Bu iç mekanlarda yazarın deyişiyle bir "tür-başlatıcı"nın ya da bir "sonsuzluk yolcusu"nun peşine takılıp Borges'in aydınlatıcı bilgi diye sunduğu karanlık-karmaşık tartışmalar ve hınzırca dipnotları aracılığıyla gerçeğin sırrına varmak isteyen hikaye kahramanları gibi okur da serüvenden bambaşka bilgi ve bilgilerle döner, çünkü Borges için dünya bir yanılsamalar döngüsüdür, yaşanan gerçeklerin tek pusulası ise yıllar yılı belli aralarla yinelenen kurgu'nun her yinelenişindeki ve yazılışındaki bitimsiz özgünlüktür. Pek umursamadığı uluslararası ününe 62 yaşında kavuşan Borges'in "dev"liği, yapıtlarının tek tek taşıdığı önemden çok, yazarlarının her çağda, her ülkede, her dilde yeni olası gerçekler ve yanılsamalarla doldurulup doğrulanabilecek, neredeyse "arketipsel", neredeyse "evrensel" bir kurgu iskeleti keşfetmesiyle açıklanabilir.